ბოდიში, რომ მიყვარხარ;
ბოდიში, რომ არ მიყვარდი;
ბოდიში ამ გრძნობაში
უკითხავად რომ ჩავვარდი.
ბოდიში, რომ შენ გეტრფი;
გძულვარ? მინდა რომ ვიცოდე...
ბოდიში, რომ ვარსებობ;
იქნებ ჯობდეს არ მიცნობდე.
ბოდიში, თუ გაწუხებ;
ბოდიში, რომ ის ვარ რაც ვარ;
ბოდიში, რომ ამ ლექსს ვწერ,
ჩემთვის შენ ანგელოზს გავხარ.

ისიც არ ვიცი, რა მელექსება,
გროვდება შენზე ფიქრი ლექსებად:
ანგელოზი ხარ ფრთების გარეშე,
შენ სიყვარულის ცეცხლით დამგეშე;
მოცარტის ნოტი ხარ მხიარული,
ვან გოგის ფუნჯით ხარ მოხატული;
შენი ლამაზი თვალები მიწვევს,
ხანდახან შენზე დუმილიც მიწევს.
............................................
თუმცა არც ის ვიცი, რად ხარ უკარება,
მაგრამ ეს ლაყბობა შენ არ გეკადრება.