მინდა
Misho Dadiani-ის მიერ 2011 წლის 05 03, შაბათი, 10:41-ზე
სიყვარული მინდა,
მინდა, მაგრამ წმინდა,
ჩემს გულში, რომ სევდა იყო რით ვერ გაიწმინდა...
მონაქროლის მსგავსად,
დამტოვებდა ეულს,
მერე შიგნით დამივლიდა მიმძიმებდა სხეულს...
მოუხდება სერი,
თვალის ლურჯი ფერი,
ერთი ნახვით შეიყვარებს თავად ლუციფერიც.
კაცი მალე კვდება,
ამას გვიან ხვდება,
და სხეული სამუდამოდ "უკვალოდ გა+ქრება"...
სიყვარული მინდა,
სანამ აქ ვარ მინდა,
სიყვარული მინდა მაგრამ უნაზესი წმინდა.
შუა ღამე დნება,
მომერია რული,
თითქოს მუზა დავიბრუნე სადღაც დაკარგული,
ვერ ვამთავრებ ვერა,
მინდა კიდევ წერა,
თუმცა სიტყვა გამიგრძელდა, ირგვლივ ყველგან ბნელა...

შეიძლება შეიცვალოს...
Misho Dadiani-ის მიერ 2011 წლის 10 03, ხუთშაბათი, 20:49-ზე
შეიძლება შეიცვალოს ყველგან ყველა არე,
ჩამოვარდეს ანდაც ციდან ბინდისფერი მთვარე,
რომ ბუნება შეიშალოს აგვისტოში თოვლით,
წარმართებმა შეიწუხონ თავი კაცის მოვლით.
შეიძლება შეიღებოს უძველესი მიწა,
ნანგრევებად გადაიქცეს მთელი დედამიწა,
სახლში მისულს კართან მდგომი სახლის კარს რომ აღებს,
სახლის ნაცვლად დაინახავს უსასრულო ბაღებს.
ისიც შეიძლება უცებ მოვკვდე ანდა მოვკვდე,
ამის შემდეგ სამუდამოდ ჯოჯოხეთში მოვხვდე,
და ეშმაკსაც წმინდანების ქუდი თუ ახურავს,
რომ დამპალ სახლს გაუკეთებ ოქროს ბრძენ სახურავს.
რათქმაუნდა შეიცვლება სულ წინ წავა დრო,
სხვანაირად იაზროვნებს მიწიერი ბრბო,
შეიღებოს, შეირეკოს, ლურჯი ფონი ცის,
შეიცვალოს შეიძლება დაბურული ტყის.
შეიცვლება ყველაფერი რასაც ირგვლივ ვხედავ,
შეიძლება კატაც კი რომ გადაიქცეს ვეფხვად,
მაგრამ აღარ შეიცვლება არასოდეს ის,
რაც ჩემს გულში ასე ნაზად სიყვარული ზის...

შეიძლება შეიცვალოს ყველგან ყველა არე,
ჩამოვარდეს ანდაც ციდან ბინდისფერი მთვარე,
რომ ბუნება შეიშალოს აგვისტოში თოვლით,
წარმართებმა შეიწუხონ თავი კაცის მოვლით.
შეიძლება შეიღებოს უძველესი მიწა,
ნანგრევებად გადაიქცეს მთელი დედამიწა,
სახლში მისულს კართან მდგომი სახლის კარს რომ აღებს,
სახლის ნაცვლად დაინახავს უსასრულო ბაღებს.
ისიც შეიძლება უცებ მოვკვდე ანდა მოვკვდე,
ამის შემდეგ სამუდამოდ ჯოჯოხეთში მოვხვდე,
და ეშმაკსაც წმინდანების ქუდი თუ ახურავს,
რომ დამპალ სახლს გაუკეთებ ოქროს ბრძენ სახურავს.
რათქმაუნდა შეიცვლება სულ წინ წავა დრო,
სხვანაირად იაზროვნებს მიწიერი ბრბო,
შეიღებოს, შეირეკოს, ლურჯი ფონი ცის,
შეიცვალოს შეიძლება დაბურული ტყის.
შეიცვლება ყველაფერი რასაც ირგვლივ ვხედავ,
შეიძლება კატაც კი რომ გადაიქცეს ვეფხვად,
მაგრამ აღარ შეიცვლება არასოდეს ის,
რაც ჩემს გულში ასე ნაზად სიყვარული ზის...

შეიძლება შეიცვალოს ყველგან ყველა არე,
ჩამოვარდეს ანდაც ციდან ბინდისფერი მთვარე,
რომ ბუნება შეიშალოს აგვისტოში თოვლით,
წარმართებმა შეიწუხონ თავი კაცის მოვლით.
შეიძლება შეიღებოს უძველესი მიწა,
ნანგრევებად გადაიქცეს მთელი დედამიწა,
სახლში მისულს კართან მდგომი სახლის კარს რომ აღებს,
სახლის ნაცვლად დაინახავს უსასრულო ბაღებს.
ისიც შეიძლება უცებ მოვკვდე ანდა მოვკვდე,
ამის შემდეგ სამუდამოდ ჯოჯოხეთში მოვხვდე,
და ეშმაკსაც წმინდანების ქუდი თუ ახურავს,
რომ დამპალ სახლს გაუკეთებ ოქროს ბრძენ სახურავს.
რათქმაუნდა შეიცვლება სულ წინ წავა დრო,
სხვანაირად იაზროვნებს მიწიერი ბრბო,
შეიღებოს, შეირეკოს, ლურჯი ფონი ცის,
შეიცვალოს შეიძლება დაბურული ტყის.
შეიცვლება ყველაფერი რასაც ირგვლივ ვხედავ,
შეიძლება კატაც კი რომ გადაიქცეს ვეფხვად,
მაგრამ აღარ შეიცვლება არასოდეს ის,
რაც ჩემს გულში ასე ნაზად სიყვარული ზის...

[size=8][color=red]

Поищи меня

[/size]
[C]Поищи везде меня, мой дух,
Среди предметов в комнате своей,
Среди звуков что волнуют слух,
И в задумчивости твоей.

Поищи меня в твоем шкафу,
И на полке среди умных книг,
Раскрой в книге милую главу
И меня покажет звучный стих.

Поищи меня в зыбких сумерках,
Б искрящихся вечных звёздах,
В шелестящих лунных парка,
В твоих тоскливых грёзах.

Поищи меня, о этом прошу,
Постарайся где то меня найти,
Может быть я счастье приношу,
О как хочу я к тебе прийти!

Найди меня в вещах любых,
В самых обычных и ненужных,
Среди белоснежных листов, пустых,
Среди сновидений грустных...

Среди ранних птичек песен,
В звуках весеннего дождя,
Среди людей, где каждый -грешен,
Найди, сквозь жизнь пройдя.

Не важно как долго, когда,
Через сколько лет и зим,
Пройдут века -буду ждать всегда.
Найди меня среди стужи зим![/C]
[/color]