სანთელი იწვის, დნება და ქრება,
სიზმარი ოცნებებს სცდება და ქრება,
ჩემი სიცოცხლე ნელ-ნელა ქრება,
უკვდავი სიყვარული ჩემ გულში რჩება.
შენ სხეული ვარდივით ჭნება,
ჩემთვის ნატვრა ხარ, სხვისტვის კახპა ხარ,
შენ მშვენება ქარს მიაქვს საწყლად,
ლექსებად ვქრებ და გულში ვინახავ.....
შენთვის ვაკეთებ ამას და ნახავ.
ცმინდას გიბრუნებ შენ ნატრევს კაცთა,
ხორცს საჭმლად გითმობ, სისხლსა კი ცყალად,
სული ცოდვებით დაჭკნა და გაკრა.
შენ ვარდს ეძებდი, მე დაგხვდი ეკლად,
შენ ლამაზს ნდომებ შენსავით ნეტარს,
და ეს საწყალი ეს ჩემი მზერა,
გულსაც დაგითმობს, სულსაც უთქმელად.
ეშმაკთან ცეცხლში რო დამჭირდეს გავლა,
სამოთხეს გავალ ან ჯოჯოხეთს გავალ,
შენ ნატრევ სხეულს მიწა არ შთანტქავს,
ცრემლით მოგცმინდავ ტმიდან ტალახს!!!
|
