იცი?!ცოტა მოვიწყინე.უშენობა დამეტყო.იცი როგორ მომენატრე?!სიტყვები არ მაქვს,რომ გითხრა ყველაფერი.ყელში მეჩხირება თითოეული სიტყვა,რაც შენთვის მაქვს სათქმელი.ძალიან ძალიან მომენატრე.ჩუმად ვარ და ეს სიჩუმე ყველაფერს ამბობს.გული ყვირის..ბოლო ხმაზე ყვირის,მაგრამ მისი ხმა ჩემს გონებასაც კი არ ესმის ან არ სურს რომ გაიგოს.მგონი უფრო არ სურს!...იმიტომ კი არა,რომ სიმართლის ეშინია...არა!!! უბრალოდ იმიტომ,რომ არ სურს შენზე ფიქრი.ხომ გაგიგია:"ფიქრი ფიქრია ფიქრი რთულია ფიქრის მიზეზი სიყვარულია!" ეს არის მიზეზი.გონებას არ სურს სიყვარული დამეუფლოს.მაშინ ხომ გული გაიმარჯვებს.დამარცხება არ სურს გონებას.გული კი ყვირის...იბრძვის...მაგრამ მისი ხმა ჩემს სიჩუმეში იკარგება...მაპატიე...მე ხმას ვერ ამოვიღებ,სანამ შენ არ მეტყვი..შენ კი დუმხარ..მაშ სიჩუმემ გაარკვიოს ყველაფერი.

იცი?!ცოტა მომენატრე...უშენობა დამეტყო...იცი როგორ მიყვარხარ?!

ტკივილიანო სიყვარულო ჭაღარა თმებით,

კარგა ხანია, რაც ერთმანეთს ფარულად ვხვდებით,

უცხო თვალისგან საიმედოდ გვიფარავს ფარდა,

სწორედ ამიტომ არავინ იცის მე და შენს გარდა,

თუ რა ტკბილია და რა მწარე ყველა შეხვედრა,

ჩემთვის რამხელა სიმდიდრეა შენი შეხედვა,

როცა შენტან ვარ მაშინა ვარ მხოლოდ ძლიერი,

ხმამაღლა ვერა მაგრამ ჩუმად ვართ ბედნიერი,

მალულ სიყვარულს სხვა ძალა აქვს სხვაგვარი ეშხი,

რამდენი ხანი ვიცხოვრეთ და ეს შეგვრჩა ხელში,

რა ოცნებებით შევცქერით ცას რა გარინდებით,

თუმცა კი ვიცი რომ ვერასდროს ვერ გავფრინდებით,

და მაინც ჩემო, არ ვნანობ რომ ასე მოხდა,