ძნელია როცა ტირილი გინდა, ძნელია როცა ტირილს ვერ ბედავ, ძნელია როცა სიცილი გინდა და ამ სიცილის მიზეეზს ვერ ხედავ, ძნელია როცა შენ გული გტკივა, რომ ვეღარა გრძნობ ვერავის სითბოს, ძნელია როცა ხელებზე გცივა და ლამაზ ხელებს არავინ გითბობს, ძნელია როცა თვალები სველი, არ იძინებენ არ წყდება თოვა, ძნელია როცა ვიღაცას ელი და თან იცი რომ ის აღარ მოვა. ძნელია როცა სევდა დაგიმარტოვებს, ძნელია თითქოს, ძნელია როცა გათოშილ თითებს არავინ გითბობს, და როცა მატო დააბიჯებ ქუჩაში, ქარში და უკვე აღარ იყურები ოცნებით ცაში. და თუ ნაცნობი თითების ნაცვლად ქარი გეფერება, გული ვეღარ ითმენს, დრო გადის და ჟამიც გებევრება, ძნელია უმიზნო ლოდინი ძნელია თითქოს, შენ უნდა ელოდო და შენზე თურმე არავინ ფიქრობს
