დღეს შენთან თითქმის არაფერს ვმალავ, უფრო გაღმერთებ,რაც დრო გავიდა, შენ კვლავ მომეცი იმდენი ძალა, მთელ ჩემს ცხოვრებას ვიწყებ თავიდან. შენთვის ვწნავ მინდვრის ყვავილთა გვირგვინს, იქნებ ჩემს ტკივილს რამე ვუშველო, დედას ვფიცავარ,გულწრფელად მიკვირს, როგორ ვიცხოვრე დღემდე უშენოდ!
