მთავარი » axali arqivi
 რომ ავყოლოდი გულისთქმასჭკუას არ დავიხმარებდი.შენთან დავლევდი ჩემს დღეებსშენს გულში გავიხარებდი...ზურგს საფქვავს წამოვიგდებდიგზას წისქვილისკენ გავლევდი...პატარაც რამე გწყენოდა,სულს ხოხობივით დავლევდი... |
არ მიყვარხარო, არა,
მაგრამ რა ვუყოთ
თითებს?
იმ ხელს, რომელიც თრთის და
მოფერებასაც ითმენს....
არ
მიყვარხარო, არა,
მაგრამ მაგ თვალთა კრთომა?
პატარა ბავშვიც
ჰპოვებს
იმათში სითბოს თოვას...
ძვირფასო, რად ხარ მკრთალი?..
ძვირფასო,
ხომ არ გცივა?...
ხომ არ შეგემთხვა ავი
და გული ხომ არ გტკივა...
გულში
დამალავ გრძნობას,
ჩააქრობ ტრფობის ალებს,
მაგრამ რას უზამ
თითებს?..
თვალებს....რას უზამ თვალებს?.... |
დილით ადრიან ტაძარში გოგონა
ვიხილე
სანთელით ხელში
მუხლებზე იდგა გაყინულ ქვაზე
ცრემლი სდიოდა ორივე
თვალზე
ის ჩუმად კვნესოდა იტანჯებოდა
ის ჩურჩულებდა ხატს შესცქეროდა
მიშველე
ღმერთო რა დაგიშავე?
ასე რო მტანჯავ არ გებრალები?
შენ ხომ იცოდი
ვერ ავიტანდი
შეყვარებული რომ მომიკალი?
. . . . . . . . .
საღამოს გვაიან გაყინულ
ქვაზე მას სამუდაომოდ ჩასძინებოდა
|
ცრემლი გაჟღენთილი შენი სიყვარულით
ცრემლი
ჩამოგორდა თვალიდან
მე შენ გეუბნები ჩემი წრფელი გულით
იქნებ
დაგვეწყო თავიდან
ცრემლი უკვე მკერდზე ჩამოვარდა თავიდან
ლოყა
ამომიწვა ცხელმა ცრემლმა
მაგრამ ამასაც ავიტან
გული დამიფუფქეს
ფიქრებმა მწველმა
მაგრამ ამასაც ავიტან
მე ჩაგჩურჩულე სიყვარულის
მცველმა:
იქნებ დაგვეწყო თავიდან
თავი გამახსენა ღამემ საშინელმა
მაგრამ
ამასაც ავიტან
ახლა გეუბნება ჩემი გულისცემა:
იქნებ დაგვეწყო
თავიდან.
|
ღვინოს აირჩევ სუფრის მშვენებად
დალევ ,გაფანტავ გულის დარდებს,
დამწველს ,დამდაგველს,
მერე,მოგისვრის ლაჩარივით დარდის მორევში,
დაგაფქვევინებს საიდუმლო გულის არაკებს.
ხანაც გაგლექსავს,ხან აგამღერებს,
ხან წვიმად დაგღვრის ,მეტს არას გავნებს,
ნიკალასავით გახეტიალებს და გაქარგიებს
უცხო ტილოებს.
ხან ვაჟასავით მთებს დაგაჭიდებს,
ოქროს საწმისებს ცრემლით აგივსებს,
მუზების მეფე აღსარებების
სავსე ფიალებს დაგაცლევიებს.
მერეეე...,მოგივლენს გიჟმაჟ ქარიშხლებს,
მაჯლაჯუნებით გზა-კვალს აგირევს,
გიჟ-პოეტობით სამოთხის ჩიტსაც
ერთი შეხედვით მოგინადირებს...
მოდით დავლიოთ წვეთწვეთობით სულის შარბათი,
და თავი მივცეთ ამ ცხოვრების უწყვეტ შაირებს,
მერე,თუნდ მოვხვდეთ ჯოჯოხეთის ბასრა კლანჭებში
რაა სიცოცხლე ,თუ სიკვდილთან არ დავაჭიდეთ.''' |
 რაც არ ყოფილა, ის არც იქნება,მაგრამ რაც
იყო, იქნება
კვლავაც:გზა გაიხსნება, ან შეიკვრება,მომსვლელი მოვა, წამსვლელი
წავა…მეც წავალ, ოღონდ ცოტაც მადროვეთ,ბარემ შევავსო ბოლო
ფურცელიცდა ამოვწურო ეს სიმარტოვე,ეს ფორიაქი ამოუხსნელი. |
 ხანდახან როცა შენზე ფიქრები,
შემმოსავს ფრთებით მე გავფრინდები, და როცა ისევ მომაგონდები,
ისევ მდის ცრემლი მცარე გოდებით; ხანდახან როცა ვუყურებ მთვარეს, გამახსენდები
დავხუჭავ თვალებს, მთვარე მახსენებს იმ ლამაზ დღეს, შენ რომ
შემომხვდი ვარდობისთვეს |
 "თუ
სიყვარული გულწფელია, მას ვერავინ, ვერასდროს, ვერაფერს დააკლებს" |
ეს პოეზია დიდ ღრმა
ფიქრებს გავს
გძირავს და შენს გულს ახლოს ეცნობი,
მაგრამ თუ შენ თავს
ახლო ვერ იცნობ
ვერც პოეზიით ვერ გაეცნობი. |
*
* *
უსმენთ ვარდების წითელ ღაღადისს,
ქალწულთა უარს კოკრების
გაშლას,
თქვენ კაბა გეცვათ თეთრი, ქაღალდის,
ჩემი სტრიქონი რომელზეც
გაშრა.
მკერდთან ჩახსნილი ღილები ვრითმე,
სურნელოვანი ბწკარის საყელო |
« 1 2 3 4 5 6 7 ... 100 101 » |
სტატისტიკა
სულ ონლაინში: 1 Stumari 1 Users: 0
|
